Kolejny szary dzień. Za oknem deszcz. Ostatnio oddaliłaś się od przyjaciół, rodziny. Zostałaś sama. Sprawdzasz po raz setny Facebook'a, nic. Zero wiadomości, zero powiadomień. Czujesz się samotna. Nie masz na nic ochoty. Już od dwóch dni nie wychodzisz z pokoju. I mimo, że czujesz wewnętrzną potrzebę rozmowy z osobą, której ufasz - nie robisz tego. Myślisz, że to tylko chwilowe uczucie, zaraz ci przejdzie ale tak nie jest. Twój stan się pogarsza. Łzy spływają ci po policzku. Lecz nie masz osoby, która by cię teraz przytuliła, pocieszyła. Jesteś sama...
Poczekaj...
Przecież wcale tak nie musi być. Załóż buty, kurtkę, idź. Idź przed siebie. Rozpal ognisko. Zapisz na kartce wszystko, co cię przygnębia i przez co odczuwasz smutek. Teraz wrzuć je do ognia. Pozwól im odejść. Zapomnij o nich. Teraz idź do domu. Weź do ręki długopis i narysuj na kartce uśmiech. Powieś go na ścianie. Teraz podnieś telefon. Napisz do osoby, którą kiedyś nazywałaś przyjacielem. Odnów kontakty z ludźmi. Wyjdź z szarego pomieszczenia. Nie pozwól by dalej przygniatał cię twój własny cień. Bądź szczęśliwy :)
